Sinasabi ng Biblia: “Magsilapit kayo sa Dios, at Siya’y lalapit sa inyo” (Santiago 4:8).
Bilang mga mananampalataya sa Diyos, alam nating lahat na napakahalagang mapalapit sa Diyos at magkaroon ng isang normal na ugnayan sa Diyos. Kung gayon, alam mo ba nang eksakto kung paano mapalapit sa Diyos? Sa ibaba, ifefellowship natin ang tungkol sa tatlong landas kung paano mapalapit sa Diyos, na magbibigay-daan na maging mas mapalapit ang ating ugnayan sa Diyos.
Sabi ng mga salita ng Diyos: “Ang Dios ay Espiritu: at ang mga sa Kaniya’y nagsisisamba ay kinakailangang magsisamba sa espiritu at sa katotohanan” (Juan 4:24).
“Una, magsimula sa aspeto ng pagdarasal. Tumutok sa pagdarasal at sa itinakdang mga oras. Gaano ka man kagipit sa oras, o gaano ka man kaabala sa trabaho, o anuman ang dumating sa iyo, manalangin araw-araw nang normal, at kumain at uminom ng mga salita ng Diyos nang normal.”
Mula sa mga salita ng Diyos makikita natin na kung nais nating mapalapit sa Diyos at magtatag ng isang normal na relasyon sa Diyos, ang pinakamahalagang hakbang ay patahimikin ang ating sarili sa harap ng Diyos at manalangin sa Kanya ng may isang pusong nakatuon. Ito ay isang aral na kailangan nating agarang pasukin. Dahil makakasalamuha natin ang lahat ng uri ng tao sa labas, mga bagay at usapin araw-araw na madalas ay nakakagambala at sumasakop sa ating mga puso, at kadalasan ang ating mga panalangin ay kalakip lamang ang mga patakaran at sinasalita lamang bilang isang pormalidad na wala talagang kahulugan ng alinman sa mga ito—ang gayong mga panalangin ay hindi taos-puso at hindi ito sinasang-ayunan ng Diyos. Kaya, kung nais nating mapalapit sa Diyos at magkaroon ng isang normal na ugnayan sa Diyos, dapat muna nating bitawan ang lahat ng mga patakaran at kasanayan, ilayo ang ating puso mula sa lahat ng tao, mga kaganapan at bagay at ituon ang pagpapatahimik ng ating sarili sa harap ng Diyos, at manalangin sa Kanya ng may taos-puso, makipag-usap sa Kanya mula sa puso at sabihin sa Kanya ang tungkol sa ating totoong mga paghihirap upang hanapin ang Kanyang kalooban. Sa ganitong paraan lamang makakakuha tayo ng patnubay at pamumuno ng Banal na Espiritu, at maging mas normal ang ating ugnayan sa Diyos.
Halimbawa, kapag ang ating puso ay nagambala ng ilang mga tao, mga kaganapan at bagay at sa gayon ay lumalayo tayo sa Diyos, maaari tayong manalangin sa Diyos na may isang pusong nakatuon: “Diyos ko, ang aking tayog ay masyadong maliit at ang aking puso ay nagambala ng mga taong ito, mga usapin, bagay at kapaligiran, at lumayo sa Iyo. Nawa’y alagaan at protektahan Mo ako upang ang aking puso ay matahimik sa harap Mo, na hindi magambala ng mga panlabas na bagay na ito at hindi lumayo sa Iyo.” Kapag nakatagpo tayo ng iba`t ibang mga paghihirap at problema, dapat tayong maging bukas at tapat sa Diyos, makipag-usap sa Kanya mula sa ating mga puso, sabihin sa Kanya ang tungkol sa ating totoong estado at paghihirap, hanapin ang kalooban ng Diyos at ang landas ng pagsasanay…. Kung palagi tayong nagdarasal ng ganito at nagsasalita mula sa ating puso, nakikita ng Diyos na ang ating mga puso ay matapat at hindi tayo sumasabay sa pamamagitan ng pagkilos, gagawa Siya sa atin, at kahit na anong sitwasyon ang ating maranasan, tayo ay liliwanagan Niya, gagabayan at aantigin tayo upang ang ating mga puso ay hindi lumayo sa Kanya. Sa ganitong paraan, sa patnubay ng Diyos, ang ating ugnayan sa Diyos ay magiging mas malapit.
Sabi ng mga salita ng Diyos: “Ako ang daan, at ang katotohanan, at ang buhay: sinoman ay di makaparoroon sa Ama, kundi sa pamamagitan Ko” (Juan 14:6).
Dahil palagi mong pinagninilayan ang mga salita ng Diyos, at palagi mong inilalapit ang puso mo sa Diyos at lagi kang abala sa kasalukuyang mga salita ng Diyos, ang mga negatibong bagay na iyon ay mawawala sa iyo nang hindi mo namamalayan. Kapag abala ka sa mga bago at positibong bagay, mawawalan ng puwang ang mga negatibo at lumang bagay, kaya huwag mong pansinin ang mga negatibong bagay na iyon. Hindi mo kailangang sikaping pigilan ang mga ito. Dapat kang magtuon sa pagiging payapa sa harap ng Diyos, kumain, uminom, at tamasahin ang mga salita ng Diyos hangga’t kaya mo, umawit ng mga himno ng papuri sa Diyos hangga’t kaya mo, at bigyan ng pagkakataon ang Diyos na gawaan ka, dahil gusto ng Diyos ngayon na personal na gawing perpekto ang sangkatauhan, at gusto Niyang matamo ang puso mo; inaantig ng Kanyang Espiritu ang puso mo at kung, sa pagsunod sa patnubay ng Banal na Espiritu, nabubuhay ka sa presensya ng Diyos, mapapalugod mo ang Diyos.”
Ang mabilis na pag-ikot ng buhay sa ngayon ay madalas na ginagawa tayong abala sa ating mga trabaho, pamilya, at karera, kaya’t napabayaan natin ang pagbabasa ng mga salita ng Diyos, hindi matahimik ang ating mga puso sa harap ng Diyos, at lumayo nang lumayo sa Diyos. Kaya kung nais nating mapalapit sa Diyos at magtatag ng isang normal na relasyon sa Diyos, dapat nating basahin at pagnilayan ang mga salita ng Diyos araw-araw. Habang lalo nating pinapahalagahan at binabasa ang mga salita ng Diyos at pagnilayan ang Kanyang kalooban at mga hinihiling sa mga ito, mas lalo na maaantig ng Banal na Espiritu ang ating mga puso at liliwanagan at paliliwanagan tayo upang maunawaan ang katotohanan at kalooban ng Diyos. Sa ganitong paraan, ang ating mga puso ay madalas na okupado ng mga salita ng Diyos at makakamit natin ang gawain ng Banal na Espiritu at matamo ang panustos ng buhay mula sa Diyos. Tulad ng sinabi ng Panginoong Jesus, “Ang espiritu nga ang bumubuhay; sa laman ay walang anomang pinakikinabang: ang mga salitang sinalita Ko sa inyo ay pawang espiritu, at pawang buhay” (Juan 6:63).
Kunin bilang halimbawa kapag binabasa natin ang mga salita ng Panginoong Jesus: “Katotohanang sinasabi Ko sa inyo, Malibang kayo’y magsipanumbalik, at maging tulad sa maliliit na bata, sa anomang paraan ay hindi kayo magsisipasok sa kaharian ng langit” (Mateo 18:3). Alam natin mula sa mga salitang ito na ang Diyos ay may diwa ng kredibilidad at kaya nais ang matapat na tao at hinihiling sa atin na maging simple, matapat na mga tao, at ang mga matapat na tao lamang ang maaaring maligtas ng Diyos at makapasok sa kaharian ng langit. Kaya kung gayon, ano talaga ang ibig sabihin ng isang matapat na tao? Ano ang mga pamantayan para sa isang matapat na tao? Maaaring ito kaya ay tumutukoy lamang sa hindi pagsisinungaling? Kung magpapatuloy tayo sa pagsasaliksik sa Diyos sa mga katanungang ito, papatnubayan tayo ng Diyos na maunawaan na hindi lamang ang hindi na pagsasabi ng kasinungalingan ang pagiging matapat, ngunit ang pinakamahalaga, wala silang anumang panlilinlang o pandaraya sa kanilang mga puso, maaaring ibigay ang kanilang mga puso sa Diyos, maaaring maniwala at mahalin ang Diyos sa kanilang mga puso, at maging totoo at bukas sa Diyos. Bilang karagdagan, ang mga matapat na tao ay hindi nililinlang ang Diyos o ang tao man, at hindi gumagawa ng kasunduan, nagtatago ng mga motibo o humihingi kapag gumugol sila para sa Diyos.
Matapos maunawaan ang mga hinihiling ng Diyos, sumasalamin tayo sa ating mga gawa at pag-uugali, at nakikita natin na may kakayahan pa rin tayong magsinungaling nang hindi sinasadya at nanlilinlang upang protektahan ang ating sariling interes, at ang ating paggugol para sa Diyos ay hindi dahil sa pag-ibig sa Diyos o upang masiyahan ang Diyos , ngunit upang makakuha ng mga pagpapala at mga korona. Kapag ang ating mga hangarin ay hindi natutupad, nagkakaroon tayo ng maling pang-unawa at sinisisi ang Diyos at maging ipinagkakanulo ang Diyos, at iba pa. Malayo tayo sa mga kinakailangan ng Diyos para sa mga matapat na tao. Matapos nating makita ang ating mga kakulangan, magkakaroon tayo ng direksyon at layunin para sa ating pagsasagawa ng katotohanan sa ating pang-araw-araw na buhay at may kamalayan nating tatalikuran ang laman, isagawa ang mga salita ng Diyos at maging mga matapat na tao kapag nangyari sa atin ang mga bagay. Sa ganitong paraan, madarama natin ang kapayapaan at katiyakan sa ating mga puso at mas mapapalapit sa Diyos. Kaya, ang pagbabasa at pagninilay nang madalas ng mga salita ng Diyos ay isang kinakailangang kasanayan para sa atin upang mapalapit sa Diyos at magkaroon ng isang normal na ugnayan sa Diyos.
Matapos tayong itiwali ni Satanas, lahat tayo ay nagsimulang sumamba sa pera, kapangyarihan, katayuan, at kasiyahan, at madalas ay naaakit at natutukso ng mga bagay na ito. Kapag nakita natin ang isang tao na nakakuha ng isang promosyon o pag-angat, nagmamaneho ng isang mamahaling kotse o nakatira sa isang marangyang bahay, o nakikita ang kanilang mga anak na sumusubok sa kolehiyo, ang ating mga puso ay magagambala. Iniisip natin na natatalo tayo sa pamamagitan ng pagtalikod ng makamundong mga kasiyahan para sa ating paniniwala sa Diyos at sa gayon ay gugustuhin ding habulin ang mga makamundong kalakaran. Ang ating mga puso sa gayon ay mas napapalayo nang napapalayo mula sa Diyos. Kaya, ito ay nangangailangan sa atin na manahimik sa harap ng Diyos at hanapin ang katotohanan upang mahanap ang landas ng pagsasagawa sa lahat ng mga bagay.
Sabi ng mga salita ng Diyos: “Kung, sa pangkaraniwan, wala kang pinapalagpas na anumang bagay maging malaki man o maliit, kung ang bawat iniisip mo o ideya ay dinadalisay, at kung ikaw ay tahimik sa iyong espiritu, tuwing makakaharap ka ng problema, ang Aking mga salita ay kaagad magiging inspirasyon sa loob mo, gaya ng isang maliwanag na salamin para suriin mo ang iyong sarili, at magkakaroon ka ng landas na pasulong. Tinatawag ito na pag-angkop ng gamot sa karamdaman! At tiyak na gagaling ang sakit—ganito ang pagiging makapangyarihan ng Diyos sa lahat ng bagay. Tiyak na tatanglawan at liliwanagan Ko ang lahat ng nagugutom at nauuhaw para sa katuwiran at naghahanap nang taos-puso. Ipapamalas Ko sa inyong lahat ang mga hiwaga ng espirituwal na mundo at ang landas na pasulong, ipawawaksi Ko sa inyo ang inyong mga dating tiwaling disposisyon sa lalong madaling panahon, upang makamit ninyo ang kahustuhan ng buhay at maging karapat-dapat na magamit Ko.” Ipinapakita sa atin ng mga salita ng Diyos na kahit na makaharap tayo ng malaki o maliit na bagay, dapat tayong maging tahimik sa harap ng Diyos, hanapin ang katotohanan, makilala ang tama at mali at mahanap ang landas ng pagsasagawa. Sa ganitong paraan, hindi tayo magagambala at mapipigilan ng iba’t ibang mga tao, mga kaganapan at bagay o ilalayo ang ating sarili sa Diyos.
Halimbawa, kapag nakita natin ang isang tao na nagkakaroon ng isang promosyon o yumaman, hindi natin maiwasang matukso at magambala ng mga bagay na ito. Gayunpaman, kung lalapit tayo sa Diyos at hanapin ang katotohanan, mapagtatanto natin na naniniwala tayo sa Diyos upang itaguyod ang katotohanan at makamit ang buhay, habang ang paghahangad ng yaman ay alang-alang sa kasiyahan ng laman. Ito ay nagsasangkot ng usapin ng pagpili ng landas sa buhay. Sinabi ng Panginoong Jesus, “Sapagka’t ano ang pakikinabangin ng tao, kung makamtan niya ang buong sanglibutan at mawawalan siya ng kaniyang buhay? o ano ang ibibigay ng tao na katumbas sa kaniyang buhay?” (Mateo 16:26). Ang pagtaguyod sa katotohanan at pagkamit ng buhay ay napakahalaga at walang halaga ng pera ang karapat-dapat pamalit para sa ating buhay. Hindi mahalaga kung anong pisikal na kasiyahan ang mayroon tayo, lahat ng mga ito ay pansamantala at hindi totoong kaligayahan, higit lalong hindi na magagawa ng mga itong makuha natin ang pagsang-ayon ng Diyos. Kung mawawalan tayo ng pagkakataon na itaguyod ang katotohanan at maligtas ng Diyos upang kumita ng pera, mawawala sa atin kung gayon ang kahulugan ng paniniwala sa Diyos. Kapag hinahanap natin ang katotohanan sa pamamagitan ng paglapit sa Diyos, magkakaroon tayo ng direksyon at layunin para sa ating kasanayan—magagawa nating tanggihan ang mga tukso ng pera, katanyagan at kayamanan, at sundin ang soberanya at pagsasaayos ng Diyos. Pagkatapos ay makakaramdam tayo ng pakiramdam ng pagpapalaya at kalayaan sa ating mga puso.
Malinaw, napakahalaga na hanapin ang katotohanan kapag nangyayari sa atin ang mga bagay-bagay. Sa pamamagitan ng paghahanap ng katotohanan, mauunawaan natin ang kalooban ng Diyos at magkakaroon ng mga tamang pagsasagawa. Ang ating puso ay hindi na magagambala ng mga bagay na ito, at magkakaroon tayo ng kumpiyansa sa paniniwala sa Diyos at pagtaguyod sa katotohanan. Kung hindi tayo lalapit sa Diyos at hanapin ang katotohanan, magagambala tayo ng lahat ng uri ng mga tao, pangyayari at bagay, at mararamdaman din natin na ang pananampalataya sa Diyos ay masyadong mahirap at magiging nasa panganib ng pagtaboy at pagkakanulo sa Diyos.
Hangga’t nagsasanay tayo at pumapasok alinsunod sa nabanggit na tatlong mga landas kung paano mapalapit sa Diyos, ang ating mga puso ay madalas na mabubuhay sa harap ng Diyos, at makabubuo tayo ng isang normal na relasyon sa Diyos at mas mabilis na lalago sa buhay.
Matapos basahin ang artikulong ito, alam mo ba kung paano mapalapit sa Diyos? Kung ang artikulong ito ay naging kapaki-pakinabang sa iyo, mangyaring ibahagi ito sa iba upang mahanap din nila ang landas kung paano mapalapit sa Diyos. Kung mayroon kang anumang pagkalito o mga katanungan, mangyaring huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin gamit ang online chat button sa ibaba.