Sa ngayon, ang mga sakuna ay nagaganap sa isang palaki nang palaking sukat. Sa pinakamahalagang oras para sa pagtanggap ng pagparito ng Panginoon, tanging ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ang hayagang nagpapatotoo na ang Panginoong Jesus ay nakabalik na, bumibigkas at gumagawa ng gawain ng paghatol sa bahay ng Diyos. Maraming mga tao na tunay na naniniwala sa Panginoon ang dumating upang maghanap at magsaliksik. Matapos basahin ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, naramdaman nila na ang mga salitang ito ay may parehong awtoridad at kapangyarihan tulad ng mga salita ng Panginoong Jesus. Lahat sila ay mga katotohanan at katunog ng tinig ng Diyos. Sabi ng Pahayag 22: 18–19: “Aking sinasaksihan sa bawa’t taong nakikinig sa mga salita ng hula ng aklat na ito, Kung ang sinoman ay magdagdag sa mga ito, ay daragdagan siya ng Dios ng mga salot na nakasulat sa aklat na ito: At kung ang sinoman ay magalis sa mga salita ng aklat ng hulang ito, ay aalisin ng Dios ang kaniyang bahagi sa punong kahoy ng buhay, at sa bayang banal, na nangakasulat sa aklat na ito” (Pahayag 22:18–19). Ayon dito, sinabi ng mga pastor at elders, “Sinasabi ng Aklat ng Pahayag sa Bibliya na walang maaaring idagdag o matanggal sa Banal na Kasulatan. Kung may mga tao ngayon na nagpapatotoo na ang Panginoon ay bumalik at bumigkas ng mga bagong salita, iyon ay pagdaragdag ng isang bagay sa Bibliya. Sa gayon, ang alinman sa mga pag-angkin na ito ay talagang hindi maaaring siyasatin—ito ay isang pagkakanulo sa Panginoon.” Ito ang eksaktong kung paano nila tinatangkang pigilan ang iba sa paghahanap at pagsisiyasat sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, at matapos marinig ang kanilang mga salita ang ilang mga tao ay hindi alam kung ano ang gagawin. Susunod, ifefellowship natin kung paano lubos na maiintindihan ang propesiya tungkol sa hindi pagdaragdag ng mga bagay na sinabi ni Juan sa Pahayag 22: 18–19 sa Bibliya upang maging kaayon sa kalooban ng Diyos.

Una, dapat nating malaman ang konteksto ng mga salitang ito sa Pahayag. Sa katunayan, ang Aklat ng Pahayag sa Bibliya ay isinulat mga 90 taon pagkatapos ng Panginoon. Sa Isla ng Patmos, matapos makita ni Juan ang isang pangitain sa mga huling araw itinala niya ito; sa panahong iyon wala pa ang Bagong Tipan, lalo na ang buong Bibliya, ang Luma at Bagong Tipan bilang isang aklat. Ang Bagong Tipan ay hindi pinagsama hanggang 300 taon pagkatapos ng Panginoon. Kaya ang aklat na nabanggit sa Pahayag 22: 18–19 ay hindi isang sanggunian sa kumpletong Bibliya, ngunit isang sanggunian sa propesiya na iyon sa Aklat ng Pahayag sa Bibliya. At kung titingnan nating mabuti ulit, tinutukoy ng mga talatang ito ang tungkol sa mga taong nagdaragdag ng isang bagay sa propesiya na iyon, hindi sa Bibliya. Mula sa dalawang katotohanang ito malalaman natin na ang pagsasabi na huwag magdagdag ng anoman dito ay hindi nangangahulugang walang magiging bagong gawain o mga salita mula sa Diyos sa labas ng Bibliya, ngunit sinasabi nito sa atin na hindi natin maaaring kusang dagdagan o tanggalin ang anuman sa mga propesiya ng Aklat ng Pahayag sa Bibliya.

Sa karagdagan kailangan nating maging malinaw sa tunay na kahulugan ng mga salitang ito sa Pahayag sa Bibliya. Nasusulat: “Kung ang sinoman ay magdagdag sa mga ito….” Makikita natin na ito ay isang babala para sa atin: Ang mga tao ay hindi maaaring kusang magdagdag ng anumang bagay sa mga propesiya. Ito ay dahil ang mga ito ay mga bagay na gagawin ng Diyos Mismo sa hinaharap, kaya hindi alam ng mga tao kung paano talaga ito matutupad hanggang sa ang Diyos Mismo ang pumarito upang gumawa. Kung ang mga tao ay kusang magpapatong ng kanilang sariling mga ideya sa saligang ito, iyon ay pagbaluktot sa mga salita ng Diyos at isang pagkakasala sa disposisyon ng Diyos—sila ay magdaranas ng parusa ng Diyos. Dapat nating malaman na ang mga salitang ito sa Pahayag ay iniukol sa atin, sangkatauhan, hindi sa Diyos. Ang Diyos ang Lumikha at ang lahat ay nasa Kanyang mga kamay. Siya ay kwalipikado na gawin ang Kanyang sariling gawain sa labas ng mga hangganan ng mga propesiya, at ito ay isang bagay na walang nilikha ang posibleng makagambala, at hindi rin nila malilimitahan ito sa kanilang kagustuhan. Halimbawa, sinasabi ng Bibliya sa Deuteronomio 12:32, “Kung anong bagay ang iniuutos ko sa iyo, ay siya mong isasagawa: huwag mong dadagdagan, ni babawasan.” Dito, malinaw na sinabi ng Diyos na Jehova na ang mga tao ay hindi maaaring magdagdag ng anuman sa Kaniyang mga kautusan, ngunit ang gawain at mga salita ng Panginoong Jesus sa Kapanahunan ng Biyaya ay hindi naitala sa mga Banal na Kasulatan, at sila ay lubos pang naiiba mula sa ilang mga kinakailangan ng batas. Katulad ng kinakailangan sa Kapanahunan ng Batas na mata sa mata at ngipin sa ngipin, ngunit nang gumawa ang Panginoong Jesus, sinabi Niya: “Narinig ninyong sinabi, Mata sa mata, at ngipin sa ngipin: Datapuwa’t sinasabi ko sa inyo, Huwag kayong makilaban sa masamang tao: kundi sa sinomang sa iyo’y sumampal sa kanan mong pisngi, iharap mo naman sa kaniya ang kabila. At sa magibig na ikaw ay ipagsakdal, at kunin sa iyo ang iyong tunika, ay iwan mo rin naman sa kaniya ang iyong balabal” (Mateo 5:38–40). Bilang karagdagan, sinabihan ng Diyos na Jehova ang mga tao sa Kapanahunan ng Kautusan na kamuhian ang kanilang kaaway, ngunit sa Kapanahunan ng Biyaya, heto ang sinabi ng Panginoong Jesus: “Datapuwa’t sinasabi ko sa inyo, Ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo’y nagsisiusig” (Mateo 5:44). Nang makita ito ng yaong nanatili sa Lumang Tipan, isang napakahusay na panukala sa kung ano ang sinabi ng Panginoong Jesus ay nasa labas ng mga hangganan ng batas at isang karagdagan sa batas, kaya hindi nila sinunod ang Panginoon. Ang mga Fariseo ay partikular na kumapit sa batas ng Lumang Tipan upang hatulan ang Panginoong Jesus, na gumawa ng napakalaking kasalanan ng paglapastangan sa Banal na Espiritu. Hindi ba iyon ang malaking paghihimagsik sa bahagi ng tao? Sinasabi ng Diyos sa Kanyang mga salita na walang maaaring maidagdag o matanggal ay ang Kanyang kahilingan para sa sangkatauhan—paano natin maipipilit ang mga kahilingan ng mga salita ng Diyos sa Diyos Mismo? Ang Diyos ang pinuno ng lahat ng mga bagay at ang Kanyang gawain ay ginawa ayon sa Kanyang plano. Hindi ito mapipigilan ng sinumang tao, at hindi rin ito malilimitahan sa mga salita ng Bibliya.

Sabi ng Diyos, “Ang gawain na ginawa ng Jesus sa panahon ng Bagong Tipan ay nagbukas ng bagong gawa: Hindi Siya gumawa ayon sa gawain ng Lumang Tipan, ni hindi rin Niya ginamit ang mga salita na sinabi ni Jehova ng Lumang Tipan. Ginawa Niya ang Kanyang sariling gawain, at gumawa Siya ng mas bagong gawain, at gawain na mas mataas kaysa sa kautusan. Kaya, sinabi Niya: ‘Huwag ninyong isiping ako’y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako’y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin.’ Kaya, alinsunod sa kung ano ang naisakatuparan Niya, maraming mga doktrina ang nasira. Sa araw ng Sabbath na dinala Niya ang mga alagad sa mga palayan, sila ay nanguha at kumain ng mga ulo ng butil; hindi Niya sinunod ang Araw ng Pamamahinga, at sinabing ‘ang Anak ng tao ay panginoon ng sabbath.’ Sa oras na iyon, ayon sa mga tuntunin ng mga Israelita, kung sinuman ang hindi mangilin sa Araw ng Pamamahinga ay babatuhin hanggang kamatayan. Si Jesus, gayunpaman, ay hindi pumasok sa templo o nangilin sa Araw ng Pamamahinga, at ang Kanyang gawa ay hindi nagawa ni Jehova sa oras ng Lumang Tipan. Kaya, ang gawain na ginawa ni Jesus ay nahigitan ang kautusan ng Lumang Tipan, ito ay mas mataas kaysa dito, at ito ay hindi naaayon dito.” Malinaw na hindi sumusunod ang Diyos sa mga patakaran. Sa bawat kapanahunan, ang Diyos ay gumagawa ng mga bagong gawain at bumibigkas ng mga bagong salita—Hindi Siya pinipigilan ng mga batas at ordinansa ng nakaraang kapanahunan. Ang Diyos ay kumikilos ayon sa mga hinihingi ng Kanyang gawain pati na rin kung ano ang kailangan natin bilang tao. Patuloy Siyang bumibigkas ng mga bagong salita; ito ang tanging paraan upang maiangat ang sangkatauhan sa isang mas mataas na antas upang maaari tayong ganap na makatakas mula sa mga puwersa ni Satanas at sa kalaunan makamit ang kaligtasan ng Diyos. Ito ang dahilan kung bakit hindi natin maaaring isipin ang gawain at mga salita ng Diyos bilang limitado sa nilalaman ng Bibliya, at lalo na hindi tayo maaaring gumawa ng mga kahilingan sa Diyos batay sa Kanyang hinihiling sa mga tao na huwag magdagdag o mag-alis ng anupaman, o tukuyin iyon sa labas ng Bibliya, doon wala ng anumang mga bagong salita mula sa Diyos.

Kung ang mga tao ay kulang ng purong pag-unawa sa talatang ito ng banal na kasulatan, kumakapit sa kanilang mga kakatwang paniwala, at pagkatapos dahil dito ay lilimitahan ang gawain ng Diyos, hindi ba nila maaaring masaktan ang disposisyon ng Diyos? Tulad ng nahinuha ng mga Fariseo na nilinlang ng Panginoong Jesus ang mga tao dahil kumapit sila sa lumang batas at iniisip na ang Kanyang mga salita ay nagdaragdag sa batas. Hindi lamang sa hindi nila tinanggap ang mga salita at gawain ng Panginoon, ngunit sa halip ay ipinako nila ang Panginoong Jesus, at sa huli ay pinarusahan ng Diyos. Kailangan nating matutunan ang mga aral ng kabiguan ng mga Fariseo. Hindi natin maaaring limitahan ang Diyos sa Bibliya at maniwala na walang gawain ng Diyos na lampas sa Bibliya. Ang Diyos ang Tagapamahala ng lahat ng mga bagay, at ang Diyos ay bibigkas ng mga bagong salita ayon sa Kanyang plano at mga pangangailangan ng sangkatauhan. Iprinopesiya ng Panginoong Jesus: “Mayroon pa akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig, ang mga ito ang kaniyang sasalitain: at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating” (Juan 16:12–13).

Mayroon ding mga propesiya sa Aklat ng Pahayag sa Bibliya: “Ang may pakinig, ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia. Ang magtagumpay ay bibigyan ko ng manang natatago, at siya’y bibigyan ko ng isang batong puti, at sa bato ay may nakasulat na isang bagong pangalan, na walang nakakaalam kundi yaong tumatanggap” (Pahayag 2:17). “At nakita ko sa kanang kamay niyaong nakaupo sa luklukan ang isang aklat na may sulat sa loob at sa labas, na tinatakang mahigpit ng pitong tatak. At nakakita ako ng isang malakas na anghel na nagtatanyag ng malakas na tinig, Sinong karapatdapat magbukas ng aklat, at magtanggal ng mga tatak nito? At sinoman sa langit, o sa ibabaw man ng lupa, o sa ilalim man ng lupa, ay hindi makapagbukas ng aklat, o makatingin man. At ako’y umiyak na mainam, sapagka’t hindi nakasumpong ng sinomang marapat magbukas ng aklat, o makatingin man: At sinabi sa akin ng isa sa matatanda, Huwag kang umiyak; narito, ang Leon sa angkan ni Juda, ang Ugat ni David, ay nagtagumpay upang magbukas ng aklat at ng pitong tatak nito” (Pahayag 5:1–5). “Sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia” at “ang manang natatago” na nabanggit dito, ang balumbon na may pitong tatak na bubuksan, at iba pa, lahat ay napatunayan na kapag ang Diyos ay bumalik sa mga huling araw ay magkakaroon Siya ng mas maraming mga salitang ipapahayag at mas maraming gawain na isasagawa; Ihahayag Niya ang lahat ng mga hiwaga na hindi natin nauunawaan dati. Kaya, maaari ba nating ipalagay na ang anumang nasa labas ng Bibliya ay hindi maaaring salita ng Diyos dahil sa mga salitang “Kung ang sinoman ay magdagdag sa mga ito….”?

Panghuli, ang mga propesiya sa Pahayag 22: 18-19 sa Bibliya ay malinaw na sinabi na “At kung ang sinoman ay magalis sa mga salita ng aklat ng hulang ito, ay aalisin ng Dios ang kaniyang bahagi sa punong kahoy ng buhay, at sa bayang banal, na nangakasulat sa aklat na ito.” Sinasabi nito sa atin na ang nilalaman ng propesiya ay hindi maaaring tanggalin. Kung tumanggi tayo at hindi maniniwala sa katotohanang iprinopesiya sa pahayag sa Bibliya na ang Diyos ay magsasalita at bibigkas ng mga salita kapag Siya ay muling dumating, hindi ba ito pagtatanggal ng nilalaman ng propesiya? Hindi ba nito itinatatwa ang pagdating ng Panginoon at pagtanggi sa propesiya ng pagdating ng Panginoon? Sa ganitong paraan, paano natin makakamtan ang kaligtasan ng Diyos sa mga huling araw at makapasok sa kaharian ng Diyos? Samakatuwid, sa mahalagang bagay ng pagsalubong sa pagbabalik ng Panginoon, dapat nating mapanatili ang isang puso na nagugutom at nauuhaw sa katuwiran, at isang puso na naghahanap ng katotohanan at tunay na nauunawaan ang kahulugan ng Pahayag 22: 18–19 sa Bibliya. Hindi tayo maaaring pigilan ng anuman sa ating mga paniwala o haka-haka—iyon ang tanging paraan upang masalubong ang pagpapakita ng Panginoon sa mga huling araw, maging ang mga matalinong dalaga, at ma-rapture sa harap ng trono ng Diyos. Tulad ng sinabi ng Panginoong Jesus, “Mapapalad ang mga mapagpakumbabang-loob: sapagka’t kanila ang kaharian ng langit. … Mapapalad ang nangagugutom at nangauuhaw sa katuwiran: sapagka’t sila’y bubusugin. … Mapapalad ang mga may malinis na puso: sapagka’t makikita nila ang Dios” (Mateo 5:3, 6, 8).