Ⅰ
Ang larawan ng malalabong Diyos
sa puso ng tao ay
'di maaaring ilantad
ng mga salita lang.
Sa paggawa nito, sa huli'y
mahirap pa ring iwaksi
malalim na bagay na nakaugat
sa puso ng tao.
Tunay na Diyos at larawan Niya lang
makakapalit ng malalabong ito
nang tao'y makilala ang mga ito.
Ganyan pa'no layunin ay makamit.
Tao'y kita'ng noon pang hangad na Diyos
ay malabo't kahima-himala.
'Di ang direktang gabay ng Espiritu
ang may ganitong epekto.
Ito'y 'di nakakamit sa aral ng tao
kundi sa nagkatawang-taong Diyos.
Tao ay makakakilala lang sa Diyos
at makikita Siya nang mas malinaw
kung gumagawa ang Diyos sa tao,
pagkatao't larawan Niya ay ibinunyag.
Ito'y 'di makakamit ng mga makamundo.
Espiritu ng Diyos 'di rin 'to kayang makamit.
Ⅱ
Pagkaunawa ng tao ay lantad
'pag gumagawa ang naging-taong Diyos.
Pagiging normal at totoo Niya
kabaligtaran ng malabong Diyos.
Kung wala ang naging-taong Diyos
pagkaunawa ng tao'y 'di kita.
Kung totoong bagay walang kaibahan,
malabong bagay ay hindi lantad.
Diyos lang makakagawa sa gawain Niya,
walang makakagawa nito para sa Kanya.
Tao ay makakakilala lang sa Diyos
at makikita Siya nang mas malinaw
kung gumagawa ang Diyos sa tao,
pagkatao't larawan Niya ay ibinunyag.
Ito'y 'di makakamit ng mga makamundo.
Espiritu ng Diyos 'di rin 'to kayang makamit.
Walang nakakagamit ng salita
sa paggawa ng gawaing 'to,
sa paglinaw sa gawaing 'to.
Gaano man kayaman ang wika ng tao,
'di maipaliwanag realidad ng Diyos
pati ang pagiging normal Niya.
Tao'y makakakilala lang sa Diyos
at makikita Siya nang mas malinaw
kung gumagawa ang Diyos sa tao,
pagkatao't larawan Niya'y ibinunyag.
Ito'y 'di makakamit ng mga makamundo.
Espiritu ng Diyos 'di rin 'to kayang makamit.
mula sa Sundan ang Cordero at Kumanta ng mga Bagong Awitin
