Ang pangunahing layunin ng gawain ng paglupig ay linisin ang sangkatauhan upang matamo ng tao ang katotohanan, dahil kakatiting ang katotohanang nauunawaan ng tao! Ang paggawa ng gawain ng paglupig sa mga taong tulad nito ay may pinakamalalim na kabuluhan. Kayong lahat ay nahulog sa ilalim ng impluwensya ng kadiliman at labis na nasaktan. Ang layunin ng gawaing ito, kung gayon, ay bigyang-kakayahan kayo na makilala ang kalikasan ng tao at sa pamamagitan noon ay maipamuhay ang katotohanan. Ang magawang perpekto ay isang bagay na dapat tanggapin ng lahat ng nilalang. Kung ang gawain ng yugtong ito ay kinapapalooban lamang ng pagpeperpekto sa mga tao, kung gayon maaari itong magawa sa Britain, o sa America, o sa Israel; maaari itong magawa sa mga tao ng anumang bansa. Ngunit ang gawain ng paglupig ay namimili. Ang unang hakbang ng gawain ng paglupig ay panandalian lamang; higit pa rito, ito ay gagamitin upang hiyain si Satanas at lupigin ang buong sansinukob. Ito ang panimulang gawain ng paglupig. Maaaring sabihin na sinumang nilalang na naniniwala sa Diyos ay magagawang perpekto dahil ang maging perpekto ay isang bagay na makakamit lamang pagkatapos ng mahabang-panahong pagbabago. Ngunit ang malupig ay iba. Ang ispesimen at modelo na lulupigin ay dapat na siyang pinakanahuhuli sa lahat, namumuhay sa pinakamalalim na kadiliman; sila dapat ang pinakamababa, ang pinakaayaw na kumilala sa Diyos, at ang pinakasuwail sa Diyos. Ito mismo ang uri ng tao na makakapagpatotoo sa pagkalupig. Ang pangunahing layunin ng gawain ng paglupig ay talunin si Satanas, habang ang pangunahing layunin ng pagpeperpekto sa mga tao ay ang magtamo ng mga tao. Isinagawa rito ang gawain ng paglupig, sa mga taong katulad ninyo, upang bigyang-kakayahan ang mga tao na magkaroon ng patotoo pagkatapos na malupig. Ang layunin ay upang magpatotoo ang mga tao pagkatapos na malupig. Ang nalupig na mga taong ito ay gagamitin upang makamit ang layunin ng pagpapahiya kay Satanas. Kaya, ano ang pangunahing paraan ng paglupig? Pagkastigo, paghatol, pagsumpa, at pagbubunyag—gamit ang matuwid na disposisyon upang lupigin ang mga tao nang sa gayon sila ay lubusang mapapaniwala dahil sa matuwid na disposisyon ng Diyos. Ang gamitin ang realidad at awtoridad ng salita upang lupigin ang mga tao at lubusan silang mapaniwala—ito ang kahulugan ng pagkalupig. Sila na nagawa nang perpekto ay hindi lamang kayang magsagawa ng pagsunod pagkatapos na malupig, kundi nakakaya rin nilang magkaroon ng kaalaman sa gawain ng paghatol, baguhin ang kanilang disposisyon, at kilalanin ang Diyos. Nararanasan nila ang landas ng pagmamahal sa Diyos, at napupuspos ng katotohanan. Natututuhan nila kung paano danasin ang gawain ng Diyos, kayanin na magdusa para sa Diyos, at magkaroon ng kanilang sariling mga kalooban. Ang mga nagawang perpekto ay sila na may taglay na tunay na pagkaunawa ng katotohanan, salamat sa pagkakaranas ng salita ng Diyos. Ang mga nalupig ay sila na nakakaalam ng katotohanan ngunit hindi pa natatanggap ang tunay na kahulugan ng katotohanan. Pagkatapos malupig, sila ay sumusunod, ngunit ang lahat ng kanilang pagsunod ay bunga ng paghatol na kanilang tinanggap. Sila ay lubos na walang pagkaunawa sa tunay na kahulugan ng maraming katotohanan. Kinikilala nila ang katotohanan sa kanilang pagsasalita, ngunit hindi pa nila napasok ang katotohanan; nauunawaan nila ang katotohanan, ngunit hindi pa nila naranasan ang katotohanan. Ang isinasagawa sa kanila na ginagawang perpekto ay kinapapalooban ng mga pagkastigo at mga paghatol, kasama ang pagkakaloob ng buhay. Ang isang tao na nagpapahalaga sa pagpasok sa katotohanan ay isang tao na gagawing perpekto. Ang pagkakaiba sa pagitan ng mga gagawing perpekto at ng mga lulupigin ay nakasalalay sa pagpasok nila sa katotohanan. Silang mga nagawang perpekto ay nakakaunawa sa katotohanan, nakapasok sa katotohanan, at ipinamumuhay ang katotohanan; sila na hindi nakakaunawa sa katotohanan at hindi pumapasok sa katotohanan, ibig sabihin, sila na hindi ipinamumuhay ang katotohanan, ay mga tao na hindi maaaring magawang perpekto. Kung nakakaya ngayon ng mga taong tulad nito na sumunod nang ganap, kung gayon sila ay nalupig. Kung ang nalupig ay hindi naghahanap sa katotohanan—kung sumusunod sila ngunit hindi ipinamumuhay ang katotohanan, kung nakikita nila at naririnig ang katotohanan ngunit hindi pinahahalagahan ang pamumuhay ng katotohanan—kung gayon ay hindi sila maaaring magawang perpekto. Ang mga taong gagawing perpekto ay nagsasagawa ng katotohanan ayon sa mga hinihingi ng Diyos sa landas tungo sa pagkaperpekto. Sa pamamagitan nito, tinutupad nila ang kalooban ng Diyos, at sila ay nagagawang perpekto. Sinumang sumusunod hanggang sa wakas bago matapos ang gawain ng paglupig ay isang nalupig, ngunit hindi masasabing siya ay ginawang perpekto. “Ang mga nagawang perpekto” ay tumutukoy sa kanila na kayang magsumikap para sa katotohanan at makamit ng Diyos pagkatapos ng gawain ng paglupig. Tumutukoy ito sa kanila na tumatayong matatag sa kapighatian at isinasabuhay ang katotohanan makalipas ang pagtatapos ng gawain ng paglupig. Ang pagkakaiba ng pagkalupig mula sa pagiging nagawang perpekto ay pagkakaiba sa mga hakbang ng paggawa at pagkakaiba sa antas ng pag-unawa at pagpasok ng mga tao sa katotohanan. Silang lahat na wala sa landas tungo sa pagpeperpekto, ibig sabihin sila na hindi nagtataglay ng katotohanan, sa kahuli-hulihan ay maaalis pa rin. Tanging sila lamang na may angking katotohanan at ipinamumuhay ang katotohanan ang maaaring ganap na makamit ng Diyos. Ibig sabihin, sila na nagsasabuhay ng larawan ni Pedro ay ang mga nagawang perpekto, samantalang lahat ng iba ay mga nalupig. Ang isinasagawa sa kanilang lahat na nilulupig ay binubuo lamang ng mga pagsumpa, pagkastigo, at pagpapakita ng poot, at ang dumarating sa kanila ay katuwiran at mga sumpa. Ang paggawa sa gayong tao ay ang magbunyag nang walang seremonya o paggalang—ang magbunyag ng tiwaling disposisyon sa kalooban nila nang sa gayon ay makilala nila ito sa kanilang sarili at lubusang mapapaniwala. Sa sandaling ang tao ay nagiging ganap na masunurin, ang gawain ng paglupig ay nagtatapos. Kahit na ang karamihan sa mga tao ay hindi pa rin naghahangad na maunawaan ang katotohanan, ang gawain ng paglupig ay matatapos.
—Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Tanging ang Nagawang Perpekto ang Makakapamuhay ng Makahulugang Buhay
