I
Yamang Diyos ay nagiging katawang-tao,
Siya'y gumagawa sa pagkakakilanlan ng katawang-tao Niya;
tinatapos Niya'ng gawaing dapat Niyang gawin sa katawang-tao.
Diyos Mismo ay nagiging katawang-tao.
Si Cristo man o ang Espiritu ng Diyos, kapwa ay Diyos Mismo.
Ginagawa Niya ang dapat Niyang gawin,
at ang ministeryong nararapat.
Paano man gumagawa si Cristo,
Siya ay 'di kailanman susuway sa Diyos.
Kahit gaano kanormal ang pagkatao ni Cristo,
'di maikakaila'ng pagkakakilanlan Niya bilang Diyos Mismo.
Sa kung anong pananaw man Siya nagsasalita't
pa'no Siya sumusunod sa kalooban ng Diyos,
Siya ay Diyos Mismo.
II
Kahit ano'ng hingin Niya sa tao,
'di Siya kailanman hihiling ng 'di kayang maabot ng tao.
Lahat ng Kanyang ginagawa,
ay pagtupad sa kalooban ng Diyos at alang-alang sa pamamahala Niya.
Kahit gaano kanormal ang pagkatao ni Cristo,
'di maikakaila'ng pagkakakilanlan Niya bilang Diyos Mismo.
Sa kung anong pananaw man Siya nagsasalita't
pa'no Siya sumusunod sa kalooban ng Diyos,
Siya ay Diyos Mismo.
III
Pagka-Diyos ni Cristo ay higit sa lahat ng tao,
samakatuwid, Siya'ng may pinakamataas na awtoridad sa kanila.
Awtoridad na 'to'y disposisyon at pagiging Diyos ng Diyos,
na tumutukoy sa pagkakakilanlan ni Cristo.
Kahit gaano kanormal ang pagkatao ni Cristo,
'di maikakaila'ng pagkakakilanlan Niya bilang Diyos Mismo.
Sa kung anong pananaw man Siya nagsasalita't
pa'no Siya sumusunod sa kalooban ng Diyos,
Siya ay Diyos Mismo.
mula sa Sundan ang Cordero at Kumanta ng mga Bagong Awitin
